حسابداری مالی
کریم ایمانی؛ حسین فخاری
چکیده
پیچیدگی کار تحت حسابرسی به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر نحوه قضاوت و تصمیم‌گیری حسابرسان، یکی از مفهوم‌های بحث برانگیز در حوزه حسابرسی است که با توجه به چندبعدی بودن آن، پژوهش‌های زیادی را در حوزه حسابرسی به دنبال داشته است. علی‌رغم ارائه شاخص‌های انفرادی برای اندازه‌گیری پیچیدگی کار تحت حسابرسی در این پژوهش‌ها، تبیین مدلی ...
بیشتر
پیچیدگی کار تحت حسابرسی به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر نحوه قضاوت و تصمیم‌گیری حسابرسان، یکی از مفهوم‌های بحث برانگیز در حوزه حسابرسی است که با توجه به چندبعدی بودن آن، پژوهش‌های زیادی را در حوزه حسابرسی به دنبال داشته است. علی‌رغم ارائه شاخص‌های انفرادی برای اندازه‌گیری پیچیدگی کار تحت حسابرسی در این پژوهش‌ها، تبیین مدلی برای اندازه‌گیری این مفهوم بنیادین در حسابرسی به دلیل فقدان آن مساله‌ای است که نیازمند پژوهش است. انتظار می‌رود تبیین چنین مدلی بتواند به شناخت بهتر این مفهوم و ابعاد آن بینجامد و به حسابرسان در برنامه ریزی کار حسابرسی و همچنین راهکارهای افزایش کیفیت قضاوت و تصمیم گیری کمک کند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر ارائه مدل اندازه‌گیری برای مفهوم پیچیدگی کار حسابرسی است. برای این منظور، اطلاعات مربوط به 128 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1390 تا 1399 گردآوری شده و از طریق مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی مورد آزمون قرار گرفته است. یافته‌های مبتنی بر مدل اندازه گیری سازنده-سازنده و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم نشان داد که بیست و یک عامل می‌توانند در اندازه‌گیری پیچیدگی کار حسابرسی نقش داشته باشند. همچنین نتایج نشان داد که پیچیدگی حسابرسی از سه بعد پیچیدگی ورودی، پردازش و خروجی ساخته می‌شود. این یافته‌ها علاوه بر تبیین مفهوم پیچیدگی کار حسابرسی به شناخت عوامل تعیین‌کننده و ابعاد این مفهوم کمک کرده و می‌تواند در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری کار حسابرسان مفید باشد و ابزار قدرتمندتری را برای افزایش کیفیت قضاوت حسابرسی فراهم آورد.
